In april 2018 ging Jan Post op zijn 63ste vervroegd met pensioen. Noodgedwongen: hij bleek ernstige hartproblemen te hebben. Maar stilzitten doet hij niet. Er kwam een nieuw, prachtig project op zijn pad: een school in Nepal.
In april 2018 ging Jan Post op zijn 63ste vervroegd met pensioen. Noodgedwongen: hij bleek ernstige hartproblemen te hebben. Maar stilzitten doet hij niet. Er kwam een nieuw, prachtig project op zijn pad: een school in Nepal.
“Ik was altijd heel sportief; ik liep marathons. Bij toeval kwam ik erachter dat ik verstopte aderen rondom mijn hart had. Bij de operatie die volgde, ging ik door het oog van de naald. Ik werkte op dat moment bij Fast & Fluid Management, een bedrijf dat verfmengmachines maakt. Ik had veel plezier in mijn werk, maar in overleg met mijn vrouw heb ik toen toch besloten eerder te stoppen, een half jaar voor mijn 25-jarige werkjubileum. Op 1 april 2018 ging ik met pensioen, een week daarvoor overleed mijn zwager Ton, met wie ik heel close was. Hij was in Nepal, voor een wandeltocht en bezoek aan het dorpje Sailung, omdat hij daar een school wilde bouwen. Hij viel in een ravijn, 200 meter naar beneden en was op slag dood. Dat was ongelooflijk verdrietig, maar we wilden zijn droom voortzetten. Daarom hebben we vlak na zijn dood de Stichting Ton Memorial School Sailung opgericht.
Dankzij mijn pensionering had ik alle tijd om me in te zetten voor de stichting en de school: fondsen werven, contact houden met Sailung over het ontwerp van de school en planningen maken. Ik ben er twee keer geweest, een heel bijzondere ervaring. Het is er prachtig: je kijkt uit op de Himalaya en de Mount Everest. Maar het is er ook heel basic. Daarom ben ik ontzettend blij dat de school oktober vorig jaar is geopend. Er gaan nu tachtig kinderen naar school en we willen uitbreiden en groeien naar 150 tot 200 kinderen. Ook zijn we inmiddels bezig met de bouw van een medische post. Ons doel was en is om de lokale gemeenschap te ondersteunen. Daar gaan we, met Ton in gedachten, vol energie mee door.” ●
foto: eelkje colmjon
Jan Post (67)
werkte 24,5 jaar bij Fast & Fluid, in zijn laatste jaren als Vice President Research International. Hij
ging in 2018
met vervroegd
pensioen.
“Ik was altijd heel sportief; ik liep marathons. Bij toeval kwam ik erachter dat ik verstopte aderen rondom mijn hart had. Bij de operatie die volgde, ging ik door het oog van de naald. Ik werkte op dat moment bij Fast & Fluid Management, een bedrijf dat verfmengmachines maakt. Ik had veel plezier in mijn werk, maar in overleg met mijn vrouw heb ik toen toch besloten eerder te stoppen, een half jaar voor mijn 25-jarige werkjubileum. Op 1 april 2018 ging ik met pensioen, een week daarvoor overleed mijn zwager Ton, met wie ik heel close was. Hij was in Nepal, voor een wandeltocht en bezoek aan het dorpje Sailung, omdat hij daar een school wilde bouwen. Hij viel in een ravijn, 200 meter naar beneden en was op slag dood. Dat was ongelooflijk verdrietig, maar we wilden zijn droom voortzetten. Daarom hebben we vlak na zijn dood de Stichting Ton Memorial School Sailung opgericht.
Dankzij mijn pensionering had ik alle tijd om me in te zetten voor de stichting en de school: fondsen werven, contact houden met Sailung over het ontwerp van de school en planningen maken. Ik ben er twee keer geweest, een heel bijzondere ervaring. Het is er prachtig: je kijkt uit op de Himalaya en de Mount Everest. Maar het is er ook heel basic. Daarom ben ik ontzettend blij dat de school oktober vorig jaar is geopend. Er gaan nu tachtig kinderen naar school en we willen uitbreiden en groeien naar 150 tot 200 kinderen. Ook zijn we inmiddels bezig met de bouw van een medische post. Ons doel was en is om de lokale gemeenschap te ondersteunen. Daar gaan we, met Ton in gedachten, vol energie mee door.” ●
⇩ extra online content ⇩
⇩ extra online content ⇩
In de regio Sailung in Nepal kunnen veel mensen niet lezen en schrijven, en hun kinderen ook niet. Ton van den Brink kende een jonge man uit die regio, ging er op bezoek en droomde ervan een school te bouwen. Door zijn vroege dood lukte dat niet, maar de Stichting Ton Memorial School Sailung liet die droom uitkomen. Inmiddels staat er een school en hebben kinderen uit de regio toegang tot onderwijs.
De school die in november 2021 werd geopend, is inmiddels alweer uitgebreid met een keuken en een computerlokaal. “Er wordt voor de kinderen gekookt, zodat ze in elk geval één voedzame maaltijd per dag krijgen”, vertelt Jan Post, zwager van Ton van den Brink en voorzitter van de stichting.
Of de stichting dan nu klaar is? Zeker niet, vertelt Post. “Op verzoek van de lokale burgemeester werken we aan de voorbereidingen voor de bouw van een medische post. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis is twee uur lopen, als er een medische post in het dorp komt, kunnen vrouwen bijvoorbeeld daar bevallen. We zijn druk bezig met fondsen werven en hopen dit najaar met de bouw te starten.”
In de regio Sailung in Nepal kunnen veel mensen niet lezen en schrijven, en hun kinderen ook niet. Ton van den Brink kende een jonge man uit die regio, ging er op bezoek en droomde ervan een school te bouwen. Door zijn vroege dood lukte dat niet, maar de Stichting Ton Memorial School Sailung liet die droom uitkomen. Inmiddels staat er een school en hebben kinderen uit de regio toegang tot onderwijs.
De school die in november 2021 werd geopend, is inmiddels alweer uitgebreid met een keuken en een computerlokaal. “Er wordt voor de kinderen gekookt, zodat ze in elk geval één voedzame maaltijd per dag krijgen”, vertelt Jan Post, zwager van Ton van den Brink en voorzitter van de stichting.
Of de stichting dan nu klaar is? Zeker niet, vertelt Post. “Op verzoek van de lokale burgemeester werken we aan de voorbereidingen voor de bouw van een medische post. Het dichtstbijzijnde ziekenhuis is twee uur lopen, als er een medische post in het dorp komt, kunnen vrouwen bijvoorbeeld daar bevallen. We zijn druk bezig met fondsen werven en hopen dit najaar met de bouw te starten.”