foto's: babet hogervorst

Een gorilla, een hert, een leeuw en een olifant. Patrick Visser heeft ze allemaal gemaakt. Stuk voor stuk beelden met een krachtige uitstraling en een verrassende rijkdom aan details. Onlangs voltooide hij een imposant paard. PME magazine zocht de kunstenaar op in zijn atelier. Dat bevindt zich bij metaalrecyclebedrijf Reukema in Harderwijk. Een beetje verstopt in een enorme loods heeft hij zijn eigen domein. Midden in zijn atelier staat een meer dan levensgroot paard. Hij heeft er een paar maanden aan gewerkt.

Kijken naar een kunstwerk van Patrick betekent: onder de indruk raken. Dat begint al op een afstandje. Maar het kijkplezier wordt nog groter als je dichterbij komt en ontdekt wat de kunstenaar allemaal heeft gebruikt om dit werk te creëren. Patrick: “Ik gebruik van alles. Stangen, plaatijzer, steeksleutels, nijptangen, scharen. Dit afgedankte materiaal komt vooral van het recyclebedrijf. En bij een motorzaak haal ik oude kettingen, remschijven en tandwielen. Al dat schroot geef ik een nieuw leven als kunstwerk.”

‘Al dat schroot geef ik een nieuw leven als kunstwerk’

Zonder tekening
Ook bijzonder is Patricks werkwijze. Hij haalt wat afbeeldingen van internet, maar hij maakt vooraf geen schetsen. Hij werkt vanuit zijn hoofd. Toch kloppen de verhoudingen van zijn dieren opvallend goed. Patrick: “Bij dit paard begon ik met de ogen. Twee lagerkogels. Daarna maakte ik de kop. En vandaaruit ging ik aan de slag met het lichaam. ­Tegenwoordig werk ik mijn dieren af met lijnzaadolie. Dat geeft een warme glans.”

Patrick is een bescheiden en nuchtere man. Hele verhalen ophangen over wat hij heeft gemaakt, dat ligt hem niet: “Kunstenaars die van de kunstacademie komen, hebben altijd van die kunstenaarspraatjes. Die heb ik niet. Bij een expositie vroeg iemand mij een keer om uitleg. Toen zei ik: ‘Dit is een hond en hij is gemaakt van schroot.’ Men staat er dan wel van te kijken dat ik het zo kort houd.”

Bekend worden is mijn pensioen
Voor de ijzeren dieren van Patrick is veel belangstelling. Zijn werk wordt geëxposeerd in galeries en bij museum De Hermitage in Amsterdam.
Verder staan er werken in Harderwijk, ­Apeldoorn en Zoeterwoude. Kopers zijn er ook volop. Patrick kan inmiddels van zijn werk leven. Maar sparen voor zijn oude dag kan hij nu nog niet: “Dan moet ik eerst bekender worden. Ik hoop dat meer mensen mijn werk kopen. En zo kan ik dan mijn eigen pensioen opbouwen.” ●