“Toen ik met pensioen ging, had ik tijd over en heb ik me aangemeld bij de welzijnsorganisatie in mijn woonplaats. Die vroeg me om mensen in een zorgcentrum te begeleiden. Ook heb ik me bij een tweede welzijnsorganisatie aangesloten. Inmiddels begeleid ik drie mensen: een man met een posttraumatisch stresssyndroom (PTSS), een man met de ziekte van Parkinson en een man met een visuele handicap. De man met PTSS zag ik wekelijks om iets leuks te doen samen: naar een museum of een stukje wandelen. Hij kan op dit moment niet goed lopen, dus dat contact staat nu op een laag pitje. Met de man die parkinson heeft, ga ik meestal een stuk fietsen. Dan zijn we zo een paar uur op pad, met tussendoor een kopje koffie. Het is voor die mannen zelf fijn en voor hun partners ook: zij hebben dan even tijd voor zichzelf. Ik zeg namelijk altijd: je bent nooit alleen ziek. En voor mezelf is het ook prettig, want het houdt me fit.
Behalve mensen begeleiden doe ik nog de administratie voor mensen die dat niet zelf kunnen. Dat is in de periode van de belastingaangifte ongeveer een dag per week, daarna minder. Ik vind het fijn om iets voor andere mensen te kunnen betekenen. Zelfs zo dat ik acht jaar geleden een nier heb gedoneerd aan mijn schoondochter. Zij was heel ziek en ik bleek een match. Ik heb daar niet lang over nagedacht. Als iemand zoiets nodig heeft, dan doe ik dat. Het is allemaal heel goed verlopen en de huisarts houdt mijn gezondheid goed in de gaten.” ●
Piet Verhaegh (80) heeft 42,5 jaar gewerkt. Hij begon bij een bedrijfsonderdeel van Philips dat meerdere keren werd verkocht. Zijn laatste werkgever was kabelbedrijf Belden, waar hij planner en capaciteitsbeheerder was. Op zijn zestigste ging hij met pensioen.
“Toen ik met pensioen ging, had ik tijd over en heb ik me aangemeld bij de welzijnsorganisatie in mijn woonplaats. Die vroeg me om mensen in een zorgcentrum te begeleiden. Ook heb ik me bij een tweede welzijnsorganisatie aangesloten. Inmiddels begeleid ik drie mensen: een man met een posttraumatisch stresssyndroom (PTSS), een man met de ziekte van Parkinson en een man met een visuele handicap. De man met PTSS zag ik wekelijks om iets leuks te doen samen: naar een museum of een stukje wandelen. Hij kan op dit moment niet goed lopen, dus dat contact staat nu op een laag pitje. Met de man die parkinson heeft, ga ik meestal een stuk fietsen. Dan zijn we zo een paar uur op pad, met tussendoor een kopje koffie. Het is voor die mannen zelf fijn en voor hun partners ook: zij hebben dan even tijd voor zichzelf. Ik zeg namelijk altijd: je bent nooit alleen ziek. En voor mezelf is het ook prettig, want het houdt me fit.
Behalve mensen begeleiden doe ik nog de administratie voor mensen die dat niet zelf kunnen. Dat is in de periode van de belastingaangifte ongeveer een dag per week, daarna minder. Ik vind het fijn om iets voor andere mensen te kunnen betekenen. Zelfs zo dat ik acht jaar geleden een nier heb gedoneerd aan mijn schoondochter. Zij was heel ziek en ik bleek een match. Ik heb daar niet lang over nagedacht. Als iemand zoiets nodig heeft, dan doe ik dat. Het is allemaal heel goed verlopen en de huisarts houdt mijn gezondheid goed in de gaten.” ●
Piet Verhaegh (80) heeft 42,5 jaar gewerkt. Hij begon bij een bedrijfsonderdeel van Philips dat meerdere keren werd verkocht. Zijn laatste werkgever was kabelbedrijf Belden, waar hij planner en capaciteitsbeheerder was. Op zijn zestigste ging hij met pensioen.