“Ik ben lid van de CNV en ik ontving een mail: CNV zocht iemand voor hun vacature in het verantwoordingsorgaan van PME. Dat sprak me aan en zodoende zit ik sinds een jaar namens de werkenden in het verantwoordingsorgaan. Ik ben nu zelf in een fase van mijn leven dat pensioen me meer interesseert.

Daarnaast is er de overgang naar de nieuwe regels voor pensioen. Die brengen een hoop vragen en onzekerheden met zich mee. Dus ik dacht: daar wil ik meer van afweten. En door bij het VO aan tafel te zitten, kan ik erover meepraten.

“Het is een leuke club mensen en iedereen helpt elkaar graag.”

We zijn nu ongeveer een jaar bezig en ik kan zeggen: er komt ontzettend veel op je af als nieuw VO-lid. Ten eerste al alle afkortingen, die moet je allemaal leren.

Ook de voorbereiding voor de vergadering is een hele kluif. We vergaderen eens per maand en ongeveer een week van tevoren krijgen we de stukken. Het zijn meestal ruim honderd pagina’s en de materie is ingewikkeld. Dat kost best veel tijd om te lezen, dus daar besteed ik dan, naast mijn werk, veel tijd aan.

De vergaderingen zelf zijn prettig. Het is een leuke club mensen en iedereen helpt elkaar graag. Ook de samenwerking met het bestuur verloopt soepel. De sfeer is open en transparant en er is altijd iemand van het bestuur aanwezig bij onze vergaderingen om vragen te beantwoorden.

In onze vergaderingen gaat het veel over de nieuwe regels voor pensioen. Het wordt een uitdaging om dat goed uit te leggen en mensen gerust te stellen. De uitleg moet begrijpelijk zijn voor mensen op de werkvloer. Niet te technisch dus. En het is belangrijk om met rekenvoorbeelden te komen en nettobedragen te noemen: wat krijg je nu en hoeveel krijg je straks? Als je het goed onderbouwt, kun je het vertrouwen winnen van mensen.”

Theo van Eis

“In het verleden was ik actief bij de vakbonden en de ondernemingsraad. Na mijn pensionering werd ik gebeld door vakbond De Unie: of ik hun vacature voor de gepensioneerden bij het verantwoordingsorgaan wilde invullen. Ik dacht dat ik de boekhouding van PME zou moeten controleren, niet handig voor een techneut zoals ik. Maar het ging om controle van het bestuur.

Dat leek me wel wat. Ik zeg namelijk altijd: als je niet aan tafel zit, dan sta je op het menu. Als werknemer in deze branche ben je deelnemer van PME, of je nou wil of niet. Dan kun je net zo goed kijken of je wat invloed kunt uitoefenen. 

Het werk bij het VO lijkt op wat ik eerder heb gedaan bij de vakbond en de OR. Er is wel een groot verschil: toen was ik degene met veel achtergrondkennis, nu moet ik vooral nog veel kennis opdoen. Ik heb me daarom voorgenomen om het eerste jaar vooral te luisteren. Al is dat best lastig, want ik heb een vrij uitgesproken mening. 

“Als je niet aan tafel zit,
sta je op het menu.”

Ook een opvallend verschil is de samenwerking met het bestuur. Toen ik in de OR zat, stonden we soms op gespannen voet met de directie van ons bedrijf, nu zitten we als gelijkgestemden aan tafel. Natuurlijk heeft iedereen wel zijn eigen taken: wij moeten soms schurende vragen stellen, om te achterhalen of er zaken zijn die niet zo goed lopen.

Een belangrijk agendapunt is natuurlijk alles rondom de nieuwe regels voor pensioen. Ik vind het belangrijk dat de collectieve pensioengelden eerlijk worden verdeeld naar individuele pensioenpotjes. Mijn ervaring vanuit de OR is dat je nooit iedereen blij kan maken. Dus we moeten een verhaal hebben waarmee we tachtig procent van de mensen tevreden kunnen stellen. Vooral de communicatie is belangrijk. Want het verhaal kan nog zo mooi zijn, als niemand het weet, kun je er ook niemand mee overtuigen.” ●