Cultuur. Remastered
“Mensen komen met open mond van verbazing naar buiten”
Elke beschrijving die je probeert te maken van Remastered klopt niet. Ruimtes met interactieve schermen? En schilderijen van Hollandse meesters in een nieuw jasje? Het is veel meer dan dat.
Stefan Hoohenkerk noemt het een interactieve beleving waarin je helemaal wordt ondergedompeld. “Maar met de beste omschrijving doe je het nog tekort, zelfs filmpjes zijn heel beperkt. Je moet het echt beleven.”
Remastered zit in Rotterdam, onder het bruggenhoofd van de Erasmusbrug. Bezoekers wandelen van ruimte naar ruimte, waar ze telkens weer een nieuwe beleving ondergaan. Op de wanden en de vloer wordt van alles geprojecteerd waarop je invloed kunt uitoefenen. Scholen vissen die uiteengaan zodra je er in de buurt komt. Zwermen vogels die om je heen vliegen, nadat je net met een noodvaart via een lift de lucht in bent geschoten. “Mensen komen met open mond van verbazing weer naar buiten”, vertelt Stefan.
Stefan komt uit de evenementenbranche en is de producer van Remastered, dat werd bedacht door Robin Groenveld. Robin wilde een immersive experience. Oftewel: een ervaring waarin je wordt ondergedompeld in wat je ziet, hoort en beleeft, door projecties op videowanden en videovloeren. Een mooi plan vond Stefan, maar er kan tegenwoordig meer. Namelijk interactie met het publiek. “En we wilden een opbouw, een climax, net als bij een concert.”
Die climax zit in de vierde ruimte, waar bezoekers een show ondergaan van een half uur. Schilderijen van Jeroen Bosch, Breughel, Rembrandt, Vermeer, Van Gogh en Mondriaan zijn bewerkt door animatiestudio Woodwork, waardoor de schilderijen tot leven komen. Stefan: “Figuurtjes van vijfhonderd jaar oud, die in 3D zijn nagebouwd en geanimeerd, een reis door een poppenhuis van Vermeer, Rembrandt-schilderijen van vijf meter hoog, je weet echt niet wat je ziet.”
Stefan bouwde met de beste mensen uit de branche maanden aan de ruimtes, elk zo’n 100 tot 150 vierkante meter groot, met een hoogte van zo’n zes meter. Er hangen maar liefst 64 videoprojectoren in het gebouw, die worden aangestuurd vanuit mediaservers. “In de interactieve ruimtes wordt het beeld realtime gerenderd. Dat kan met de huidige generatie computers, ze zijn nu sterk genoeg om 100 keer per seconde een beeld op te bouwen. Daardoor kan het beeld reageren op de situatie: de vissen schieten weg als je je vinger bij de muur houdt.”
De techniek komt uit computergames. “In feite kun je de ruimtes die we hebben gebouwd zien als computergames, die je niet bestuurt met je muis of een gamecontroller, maar door ergens in de ruimte te staan en de geprojecteerde onderdelen op de wand aan te raken.” Een soort live computergame dus, maar op één punt gaat de vergelijking mank. “Gamedevelopers zijn heel trots als hun game één 4K-video-output genereert realtime, wij genereren zeven 4K-output realtime. Het zijn de krachtigste computers die er nu zijn.” ●
Hoor jij de tram? Ik ook niet
Remastered zit in Rotterdam, direct onder de Erasmusbrug. In het bruggenhoofd om precies te zijn: het deel van de brug dat nog op de oever staat en waar het brugdek op rust. “Dat brugdek is ons plafond”, vertelt Stefan.
Een fantastische plek, maar er was wel een klein nadeel. Over de brug rijden namelijk trams. Dat levert niet alleen trillingen op in het Remastered-gebouw, maar ook een hoop herrie. “Precies boven ons hoofd maakt de tram een bocht. Daardoor krijg je het geluid van staal op staal: een hard gillend geluid. Het was zo erg dat we binnen moesten stoppen met praten als er een tram langskwam. Je kon elkaar niet meer verstaan.” Het was nogal een spelbreker in het plan dat Robin en Stefan hadden, want in de show met oude meesters moesten ook stiltes vallen. “We wilden drama en een climax. Dan heb je ook stille momenten nodig.”
Ze riepen de hulp in van een akoestisch adviseur, die met meetapparatuur in de aanslag op bezoek kwam. “Hij kon precies vertellen op welke wanden en vloeren we last hadden van trillingen. Op basis daarvan heeft hij een advies gemaakt dat we tot in detail hebben uitgevoerd.” Er kwam een verlaagd systeemplafond, met akoestische plafondtegels en glaswol erbovenop. In de grootste hal bouwden ze een ‘doos-in-doos’: een stalen constructie op de vloer, los van het plafond en de wanden. “We hebben dus een luchtlaag onder dat brugdek gecreëerd. En een nieuw akoestisch plafond gemaakt met drie lagen van verschillende soorten isolatie.”
Ook voor de wanden bedachten ze een slimme truc. Voor projecties heb je immers harde wanden nodig, maar die geven wel nare reflecties van geluid. Dus werden de wanden van doek, met daarachter absorberend materiaal om geluidsreflecties te voorkomen.
En het resultaat? Stefan: “Het werkt fantastisch, het ging exact zoals hij had voorspeld. Echt waanzinnig. Meten is weten, dat blijkt wel weer.” Hoewel hij in sommige ruimtes zelf de tram nog wel een heel klein beetje kan horen, valt het niemand van de bezoekers op. “Wie je er ook naar vraagt, niemand merkt het.” En op de openingsavond van Remastered sowieso niet, want toen reden er geen trams. Stefan lacht: “De bovenleiding op de Erasmusbrug was stuk en die waren ze aan het repareren. Briljante timing. Boze tongen beweerden dat wij de boel hadden gesaboteerd, maar dat was niet zo. En we hadden het ook niet nodig.”