Het bedrijf
bestaat al sinds 1886 en heette eerst Jan Hamer & Co. Het begon met gewone liften. In 1962 volgde de eerste
stoeltraplift.
Handicare
maakt trapliften: stoelen die ‘passagiers’ veilig en rustig via een rails langs de trap naar boven en beneden brengen.
Vroeger produceerde Handicare ongeveer 70 trapliften per week. “Nu halen we dat aantal met enig gemak op één dag, onder andere dankzij automatisering en digitalisering”, vertelt Kees de Vries (65). Kees is afdelingschef Railbouw en noemt zichzelf de smeerolie van de afdeling. “Ik zorg dat alles loopt, dat er voldoende werkvoorraad is en dat er genoeg mensen zijn om het werk te doen.”
Een van die mensen is Thomas Koolhaas (26). Hij werkt als lasser en operator. Lekker afwisselend, vindt hij. “De meeste mensen hebben één werkplek, maar ik word ingezet waar het nodig is.” “Je bent flexibel inzetbaar”, vult Kees aan. “Ja, precies”, reageert Thomas. “Het ene moment sta ik achter de robot om raildelen van trapliften te produceren. Je zet het onderdeel in de manipulator, doet de tandheugel en de strip in de laskop van de robot, en de robot last alles netjes op zijn plek. De volgende stap in het proces is handmatig lassen, dat doe ik óók. Ik las er metalen onderdelen en blokjes op. Daarna doe ik er een koppeling tussen en voeg ik de onderdelen samen. Uiteindelijk wordt het dan een traplift.”
Thomas heeft nog een lang werkend leven voor zich, dus hij denkt nog niet echt na over zijn pensioen. Kees wel, hij stopt over een half jaar. Omdat hij al van jongs af aan gespaard heeft, kan hij wat eerder stoppen met werken. “Ik stop met werken voor een báás,” benadrukt hij lachend, “maar ik blijf wel bezig hoor: de tuin, het huis schilderen, klussen bij mijn dochter.” Maar eerst rondt hij nog met plezier zijn werk bij Handicare af. “Ik vind het mooi om te zien hoe mensen als Thomas zich ontwikkelen. Samen zetten we de schouders eronder en krijgen we veel voor elkaar, dat geeft echt voldoening.” ●
‘Ik stop met werken voor een báás, maar ik blijf wel bezig hoor’
‘Ik word ingezet waar het nodig is’
Vroeger produceerde Handicare ongeveer 70 trapliften per week. “Nu halen we dat aantal met enig gemak op één dag, onder andere dankzij automatisering en digitalisering”, vertelt Kees de Vries (65). Kees is afdelingschef Railbouw en noemt zichzelf de smeerolie van de afdeling. “Ik zorg dat alles loopt, dat er voldoende werkvoorraad is en dat er genoeg mensen zijn om het werk te doen.”
Een van die mensen is Thomas Koolhaas (26). Hij werkt als lasser en operator. Lekker afwisselend, vindt hij. “De meeste mensen hebben één werkplek, maar ik word ingezet waar het nodig is.” “Je bent flexibel inzetbaar”, vult Kees aan. “Ja, precies”, reageert Thomas. “Het ene moment sta ik achter de robot om raildelen van trapliften te produceren. Je zet het onderdeel in de manipulator, doet de tandheugel en de strip in de laskop van de robot, en de robot last alles netjes op zijn plek. De volgende stap in het proces is handmatig lassen, dat doe ik óók. Ik las er metalen onderdelen en blokjes op. Daarna doe ik er een koppeling tussen en voeg ik de onderdelen samen. Uiteindelijk wordt het dan een traplift.”
Thomas heeft nog een lang werkend leven voor zich, dus hij denkt nog niet echt na over zijn pensioen. Kees wel, hij stopt over een half jaar. Omdat hij al van jongs af aan gespaard heeft, kan hij wat eerder stoppen met werken. “Ik stop met werken voor een báás,” benadrukt hij lachend, “maar ik blijf wel bezig hoor: de tuin, het huis schilderen, klussen bij mijn dochter.” Maar eerst rondt hij nog met plezier zijn werk bij Handicare af. “Ik vind het mooi om te zien hoe mensen als Thomas zich ontwikkelen. Samen zetten we de schouders eronder en krijgen we veel voor elkaar, dat geeft echt voldoening.” ●
⇩ extra online content ⇩
⇩ extra online content ⇩
‘Mensen blijven lang bij ons in dienst’
Er is weinig verloop van personeel bij Handicare, vertelt HR-manager Ingrid de Vries, die zelf al bijna twintig jaar bij Handicare werkt. “Mensen blijven lang bij ons in dienst. Daardoor hebben we best een grote groep werknemers van 45 tot 67 jaar. De groep jonge medewerkers, tussen de 25 en 30 jaar, groeit gelukkig ook flink. We zien vaak dat stagiairs na hun studie bij ons terugkomen. Iedereen is erg betrokken. Ik denk dat dit onder andere komt door het soort product dat we maken. Onze medewerkers hebben echt hart voor onze klanten. Ze realiseren zich dat een traplift een levensverandering kan zijn. Als mensen dankzij een traplift weer naar boven kunnen, kan dat bijvoorbeeld betekenen dat ze toch zelfstandig kunnen blijven wonen. Of niet meer in de woonkamer hoeven te slapen. Dat gevoel, een gevoel van trots, leeft echt op de werkvloer.”
Er is weinig verloop van personeel bij Handicare, vertelt HR-manager Ingrid de Vries, die zelf al bijna twintig jaar bij Handicare werkt. “Mensen blijven lang bij ons in dienst. Daardoor hebben we best een grote groep werknemers van 45 tot 67 jaar. De groep jonge medewerkers, tussen de 25 en 30 jaar, groeit gelukkig ook flink. We zien vaak dat stagiairs na hun studie bij ons terugkomen. Iedereen is erg betrokken. Ik denk dat dit onder andere komt door het soort product dat we maken. Onze medewerkers hebben echt hart voor onze klanten. Ze realiseren zich dat een traplift een levensverandering kan zijn. Als mensen dankzij een traplift weer naar boven kunnen, kan dat bijvoorbeeld betekenen dat ze toch zelfstandig kunnen blijven wonen. Of niet meer in de woonkamer hoeven te slapen. Dat gevoel, een gevoel van trots, leeft echt op de werkvloer.”
Wordt je werk te zwaar en ben je nog niet toe aan je pensioen? Misschien is het Generatiepact Metalektro dan iets voor jou. Het helpt werknemers die 60 jaar of ouder zijn om fit en gezond hun pensioen te halen. Je krijgt namelijk de mogelijkheid om wat minder te werken, je krijgt gedeeltelijk doorbetaald en je pensioenopbouw blijft gelijk. Meer weten? Kijk dan op generatiepactmetalektro.nl. Daar zie je welke werknemers van de regeling gebruik kunnen maken en welke voorwaarden daarbij gelden.
Een stoeltraplift wordt altijd op maat gemaakt. Elke trap is immers anders. Ook de stoel is op maat. Bovenbeenlengte, gewicht, lengte: alles speelt mee. In het buitenland zijn trappen meestal recht. De trap met een bocht erin – en dan vaak ook nog heel smal en steil – is typisch Nederlands. Wie een traplift nodig heeft, krijgt eerst een adviseur van Handicare op bezoek, voor het inmeten. Op basis van het inmeten wordt een 3D-filmpje gemaakt. Daarop is te zien hoe de stoeltraplift eruit komt te zien. Daarna start de productie. De vestiging van Handicare in Heerhugowaard maakt stoeltrapliften met een enkele rail, voor de buiten- en binnenbocht van de trap. De vestiging in Groot-Brittannië maakt trapliften met een dubbele rail. Die liften passen eveneens in de binnenbocht van de trap en zijn geschikt voor heel krappe bochten. Na een week komt de monteur langs om alles te installeren en te demonstreren. In een paar uur tijd is dat geregeld en is het hele huis weer voor alle bewoners bereikbaar. Zelf zien hoe het in zijn werk gaat? Bekijk de video’s.
Een stoeltraplift wordt altijd op maat gemaakt. Elke trap is immers anders. Ook de stoel is op maat. Bovenbeenlengte, gewicht, lengte: alles speelt mee. In het buitenland zijn trappen meestal recht. De trap met een bocht erin – en dan vaak ook nog heel smal en steil – is typisch Nederlands. Wie een traplift nodig heeft, krijgt eerst een adviseur van Handicare op bezoek, voor het inmeten. Op basis van het inmeten wordt een 3D-filmpje gemaakt. Daarop is te zien hoe de stoeltraplift eruit komt te zien. Daarna start de productie. De vestiging van Handicare in Heerhugowaard maakt stoeltrapliften met een enkele rail, voor de buiten- en binnenbocht van de trap. De vestiging in Groot-Brittannië maakt trapliften met een dubbele rail. Die liften passen eveneens in de binnenbocht van de trap en zijn geschikt voor heel krappe bochten. Na een week komt de monteur langs om alles te installeren en te demonstreren. In een paar uur tijd is dat geregeld en is het hele huis weer voor alle bewoners bereikbaar. Zelf zien hoe het in zijn werk gaat? Bekijk de videos.
Handicare besteedt veel aandacht aan het pensioen. Elk jaar komt een consulent van PME zo’n vier dagen langs voor individuele gesprekken. HR-manager Ingrid de Vries: “We stimuleren medewerkers om naar de PME-consulent te gaan, liefst zelfs samen met hun partner. Verder houden we goed in de gaten of mensen nog plezier hebben in hun werk, zeker als iemand wat zwaarder werk doet. Als het werk te zwaar wordt, kijken we of afbouwen een mogelijkheid is. Of rouleren tussen functies. En we hebben het Generatiepact (weer) in de cao staan, zodat mensen van 60 jaar en ouder wat minder kunnen werken als ze willen.”