maatschappelijk actief. ­Piet Visser

Toen hij stopte met werken, startte Piet Visser (73) als vrijwilliger bij het Repair Café. Apparaten die niet meer werken, krijgen dankzij Piet een tweede leven. Alles waar elektriciteit doorheen gaat, pakt hij aan. 

“Vlak na mijn pensioen attendeerde een kennis mij op het Repair Café bij ons in het dorp. Ze zochten vrijwilligers. Dat sprak me direct aan. ­Inmiddels zijn we al weer tien jaar verder. Mensen kunnen zich met hun kapotte ­apparaat inschrijven voor een bijeenkomst  van het Repair Café. Er komt van alles voorbij: koffiezetapparaten, strijkijzers, boormachines, stofzuigers. Als het kapot is, gaan wij proberen  het aan de praat te krijgen. 
Ik vraag eerst aan de eigenaar wat eraan mankeert en daarna maak ik het apparaat open. Dat is niet altijd eenvoudig, sommige fabrikanten proberen dat zo moeilijk mogelijk te maken. Maar wat een fabrikant in elkaar kan zetten, kan ik uit elkaar krijgen. Als ik het eenmaal open heb, is het een kwestie van doormeten. Een Senseo is betrekkelijk eenvoudig. Reserveonderdeel vervangen en hij kan weer jaren mee. Een apparaat dat lastig te repareren is? Dat zijn van die koffiemachines waar je koffiebonen in doet, dan volgt er een hoop herrie en als het meezit, heb je daarna koffie. Ken je die? Ten eerste krijg je die bijna niet uit elkaar, en de onderdelen zijn heel duur. Soms lukt het niet meteen om iets te repareren, dan gaan we er later in de week mee verder.  Of ik maak in mijn werkplaats thuis een onderdeeltje. Mensen zijn altijd heel blij als ze hun apparaat weer werkend mee naar huis kunnen nemen. Voor mij is het een soort verslaving. Ik blijf net zo lang proberen tot ik het weer aan  de praat krijg.”  ●

Piet Visser begon als meet- en regeltechnicus en elektronicus bij een bedrijf dat kernreactorvaten maakt. Daarna onderwees hij dertig jaar meet- en regeltechniek en elektrotechniek aan MBO-opleidingen in Rotterdam. Op zijn 63^ste ging hij met vervroegd pensioen.

foto: joris den blaauwen